All Dogri Sonnets
रैह्त थकेमां
अगर मी थौह् होन्दा बिन्द बी में तेरे कण दिखदा।
मगर में मूढ़ आं परमातमा, उजड्ड बैंह्गड़ आं।
प जे तूं मेरी बे-फौन्दी ते अनमुक्की लगन दिखदा,
तां तु’म्मी आखदा में मूढ़ होइयै बी सरोखड़ आं।
कोई जादूगिरा तेरा मी जे षारा मिली जन्दा,
तां तेरा उमरा तै अदना तल्हेड़ू में बनी जन्दा।
ते सित्थे सांहीं तेरे सेका मूजब पिरघली जन्दा,
मिगी तरलाक तेरी जान बी अपनी देई दिन्दा।
मगर तूं रौं निं लाया, कोई षारा नेईं कीता,
ते आ’म्मी दर-बदर फिरदा रेहा बे-जोड़, बे-स्हारा।
पुआदें खाल्ली मेरी षूनता गी रौह्न निं दित्ता,
फ्ही खाल्ली षीषे दी नलकी च जि’यां चढ़दा ऐ पारा।
मेरी अनास्था तै आखदे मी नरक थ्होना ऐ, –
में नरक भोगनां अग्गै गै-केह् मी फरक पौना ऐ।