सान्नट लड़ी
जदूं इश्का दे रांझे हिरखा दी हीरें नें मिलदे न,
मलाटी दे मखीरा दी मठास छाई जांदी ऐ |
पुरानी कोड़तन दे भूतनू ओल्लें निकलदे न,
खुशी खुशकिस्मती बनियें , मना च आई जांदी ऐ |
ते जीने दी जढ़ें, जीवन जिमीं दा जोखमें राहें,
जीढ़ा रस चूसे दा ऐ, उससे दे रद्दे-अमल मूजब |
तजरबाकारियें दी तिलमलांदी ऊरमें राहें,
दिला गी खोह྄लिये दिल फूके, खरचालू सुभाऽ मूजब,
नछावर डोगरी उप्पर जिगर ते जी करी दिन्नां;
(कोई खेरत नेईं दिंदा, आऊं दिंदा निं तक़रीरां ),
इनें गी दिंदे, पैरें च कलेजा बी धरी दिन्नां
अति अन-छूह྄तियां न मेरे देने दियां तदबीरां !
तुसें गी अज्ज अपनी कवता दी अगली कड़ी दिन्नां;
सखेतर डोगरी बोल्ली गी एह྄ सान्न्ट लड़ी दिन्नां |
– कुंवर वियोगी