अत्थरूं ते हास्से
गड़ाके डूंह्गियें खुषियें दे तरजमान नेईं होंदे:
एह् केवल पैरवी करदे न साढ़ी लौह्की खुषियें दी।
असीम पीड़ें दे-एह् अत्थरूं नषान नेईं होंदे,
एह् सिर्फ तरजमानी करदे न अत्त-लौह्के दुखियें दी।
दना-हारी त्रुब्ब लग्गै तां कोई सीक भरदा ऐ
तां सैह्बन अत्थरूं खाखें दै उप्पर रुलकन लगदे न।
जदूं कोई निक्की-हारी मुषकला गी ठीक करदा ऐ,
गड़ाके बिम्भलियै चित्ता इच बुढ़कन लगदे न।
प पैनी पीड़ें दे पच्छें गी कोई मसूस निं करदा,
अति पलेआई दी ते घमकदी तलवारा दै आंह्गर ;
असीम खुषियें दै बेल्लै, मनुक्ख फूस निं करदा,
पवित्तर, पाक ते निरसुआर्थ, सच्चे प्यारा दै आंह्गर।
असीम खुषियें बेल्लै अत्थरूं ते हौके नेईं रुकदे,
दुखें दी खीरली हद्दा’र हास्से रोके नेईं रुकदे।