All Dogri Sonnets
पंदरां सुर-तालहीन ब’रे
पिछले पंदरें साल्लें षा मेरे गीतें दी कोरज ,
न-झक्की बगदी रेही नजरी ओह्लै, छिप्पी-छिप्पी दी।
कुसा बी पाठक दी हाम्ब जां अलोचका दी लज्ज ,
नेईं तुप्पी सकी आतम मिरी कविता दी सिप्पी दी।
कुसा अदबा दे हेरू दी तपाषू, तोसदी कनसोऽ ,
नेईं सिक्खी सकी सिप्पी चा मोती कड्ढने दे चज्ज।
तोपा-तोपा करियै कोरजा दी फ्ही बनी दी चोऽ ,
ते चोऽ एह्, हाड़ै दे पानी नै फुल्ली दी नदी ऐ अज्ज।
कला दे आगुऐं लिखी तरीख अदबा दी चंगी,
तां उन्दे जोगदाना गी सराह्ने तै पेआ गड़गज्ज।
मगर बेकार होए आगुएं दे मेह्नती कारज।
मेरे गीतें बनाई ओड़ी सब तरीख बे-ढंगी।
मेरी बन्जारन कविता अदबा गी बदली गेई इ’यां,
हड़प्पा, मन्जधारो नै तरीख बदली ही जि’यां।