पदमा
अतिअंत चुलबुली ते गोरी-गोरी गीत कारन ओ ;-
नमूना सेह्तमन्दी दा, ञ्यानी ही छबीली ही
ते मीरां मिट्ठें गीतें दी, कला दी ही पुजारन ओ,
अकल ही तीखमी ते लेखनी ओह्दी नुकीली ही।
ञ्यानी केह् गेई ब्होई? ज़मान्ना चरज हा करदा।
(तूं जिद्दी चीज ही-रसमी त्रोड़ी सौंगली पदमा,
तुगी टी0 बी0 होआ तां तेरी छोड़ी औंगली पदमा,
ज़मान्ना गरजी ऐ, कोई कुसा तांईं नेईं मरदा।)-
ओदी हिम्मत, ओदी जुर्रत दी सच्ची दाद में दिन्नां;
में सच्च बोलना ते मेरी गल्लें च दखावा निं।
अगर ओ मरदी तां होना कला दा हरज हा किन्ना?
सखल्ले ते मखीरी गीत तां थ्होंदे भ्रावा निं।
बमारी षा बरी कीती, षुकर परमातमा तेरा,
नितां मेरे मना चा होई जन्दा खातमा तेरा।