वेद ‘राही’
लड़कपन च, जुआनी च, अधेड़ उमरी बेल्लै बी,
सचज्जे, मेह्नती ‘राही’ नै तेरी डगर निं छोड़ी।
लखारी नामी ऐ ओ उर्दू दा प’ उन्नै ऐल्लै बी,
तेरे नै बालहाना प्यार कीता ऐ अजें तोड़ी।
अति मसरूफ होन्दे होई बी तुक्की भुलाया निं,
ते उसगी तेरी लचकीली ते प्यारी टौह्र निं भुल्ली।
मखीरी चेता तेरा उन्नै रत्ती बी मस्हाया नेईं,
ते रत्ती लड़कपन इच पीती दी षराब निं उ’ल्ली।
ओ फिल्में च ते पैसे च, ब्याजें च, बपारा च,
बड़ा मषगूल ऐ प’ धन्न ऐ ओदी बफादारी।
कोई बी फर्क निं आया उंदे बे-लाग प्यारा च,
बड़े अच्छे तरीके नै नभान्दा आया ऐ यारी।
सुआतम सील, वेद नां, तखल्लस ‘राही’ ऐ ओह्दा,
अति गै ल्हीम ऐ, जिरढ़ा सुन्हाका डोगरा योधा।