All Dogri Sonnets
अबधियां ते इंद्रियां
हवा की कु’न्नै दिक्खे दा ऐ? मि’म्मी निं ते तु’म्मी निं,
बो पत्तर हिलदे न जेल्लै, हवा चलै दी होंदी ऐ।
हरारत कु’न्नै दिक्खी दी ऐ? तु’म्मी निं ते मि’म्मी निं,
फलूहे पांदी ऐ जेल्लै, अगन जलै दी होंदी ऐ।
प्रीत कु’न्नै दिक्खी दी? तुसें बी निं, असें बी निं,
प अक्खां दसदियां न जेल्लै बी एह् मन च होंदी ऐ।
है कु’न्नै ऊरमा दिक्खी? असें बी निं तुसें बी निं,
प चेह्रा दसदा ऐ, जेल्लै बी एह् बातन च होंदी ऐ।
हवाऊ ते हरारत दा बजूद जानने तांईं
जरूरत होंदी ऐ जि’यां फ्ही बूह्टें ते फलूहें दी;
साकार प्रीतै गी ते ऊरमा गी दिक्खने तांईं,
जरूरत पौंदी ऐ गोचर दृष्टी दे ज़रियें दी।
सृष्टी रचने षा पैह्लें खुदा नै अबधियां घड़ियां,
फ्ही उंदा नंद लैने तांईं उ’न्नै इंद्रियां घड़ियां।