All Dogri Sonnets
बैष्णो देवी दा षड़जंतर
बड़े साल्लें दै बाद, तेरे दरबारा च में आया:
गुफा दे बाह्र, लाइन भगतें दी, दिक्खी बड़ी लम्मी।
मनै दी डूह्गें बिच्चा निकलदा जन्कारा में लाया,
ते लाइना दे अखीरा च, फिरी, खड़ोई आ अ’म्मी।
षकल बाबूनुमा, सफेद-पोषी, दिक्खियै मेरी,
करिंदा तेरे दरबारा दा इक आखन लगा मिक्की, –
”ओ भगता, लग्गनी आ दर्षन करने च बड़ी देरी ;
अगर चाली रपेऽ मन्ज़ूर न, फौरन गलाऽ मिक्की?“
उदा एह् मषवरा सुनियै, घुली मेरे मसामें च ;
अनैंत्त कौड़तन, ते में सुनी गी अनसुना कीता:
जे रिष्वतखोर न मुकीम, तेरे बी मुकामें च,
तां दर्षन करने नेईं तेरे कदें, में फैसला कीता।
मिगी ऐ षक्क, तूं षक्ती निं, षड़जंतर एं पांडें दा;
ते मिक्की झूरा ऐ अनैंत्त, अपनी पिछली हांढें दा।