All Dogri Sonnets
प्रीता दी घंगरेल
तूं मेरी आतमा दे गलमे च घंगरेल प्रीता दी,
जदूं दी पाई दी ऐ छनकदी रौंह्दी ऐ रूह् मेरी।
कुसा गी केह् पता जे कैसी मेरै कन्ने बीता दी ?
मी अपने-आपा कोला बी नेईं थ्होन्दी ऐ सूह् मेरी !
एदी छनकार सुनियै होठें पर मुस्कान आई जन्दी,
षरीर कम्बी जन्दा !! कम्मनी ऐसी ? जे केह् दस्सां !!
मिरी रत्तू च फ्ही झुलदी ऐ ऐसी सूखमी अन्धी,
जे मेरा रोम-रोम, बाल-बाल दिन्दा ऐ सीसां।
चबात करदी ऐ लोकी, ते मिक्की पुच्छदी ऐ आई,
”नषेई होए दा रौह्न्ना: तुगी कैह्दी खमारी ऐ ?
जुआब हस्सियै दिन्नां, में म्हेषां आखियै, ”भाई,
एह् दुनियां किन्नी सुन्दर ऐ? एह् दुनियां किन्नी प्यारी ऐ?
एह् जेह्ड़ी आतमा दे गलमे च घंगरेल ऐ अड़ेआ ;
सबूरा प्रेमियें दा षैल ताल-मेल ऐ अड़ेआ।“