All Dogri Sonnets
जीनियस
तेरे मरने दै बाद सारी दुनियां हुमहुमाऽ करदी ;
तुगी जींदे-जी जि’न्नै जालेआ ते फूकेआ चरणू।
पखंडी ऐ पखंडी: गीत तेरे गुनगुनाऽ करदी ;
तेरे हर बोल्ला पर जींदे-जी जि’न्नै-घुरकेआ चरणू।
तेरे लफ्ज़ें च पुट्ठ पीड़ ऐ पर गूढ़ता थोढ़ी ;-
तजरबाकार हैन्नी हा, बरेस निक्की ही तेरी।
जढ़ी, तूं पीड़ अपनी जिन्दगी दी खुंझरें जोड़ी,
उसी तूं लफ्ज़ देने हे, ए दिब्ब हीखी ही तेरी।
कैह्ली खोखले जज़बे नै चेता करदे न माह्नू ?
उनें गी ते छड़ा दान्नी खोआने दी हवस होंदी।
अगर तूं बक्ता षा पैह्लें मरी जन्दा निं, तां चरणू,
उनें गी एह् पता लगदा-भला केह् ‘जीनियस’ होंदी!!?
अगर एह् सच्च निं, तां सच्च एह् दुनियां गै सारी निं;
ते सीताराम दी लाड़ी निं ते मि’म्मी लखारी निं।