All Dogri Sonnets
लफ्ज़
‘वियोगी’ आखदा, लफ्ज़ें गी बरतो, समझी-सोचियै:
मर्हक्खे, लफ्ज़ें उप्पर, केईं भांती चढ़े होंदे।
ते इंदे, बाह्रले बतीरें दै, थल्लै दबोचियै, –
त्रिक्खे सूल, मिट्ठे लेपें दै अंदर मढ़े होंदे।
जली-फकोई दी रूहें गितै बनदे मलाई बी,
प अपने बानियें तांईं मते बारी न फाह् बनदे ;
किले चिनदे न चाएं दे प करदे न तबाही बी ;
पलै च पुरजकीने ते पलै च बे-बसाह् बनदे।
गलानी बे-ध्यानी बिंद जां लैह्जे दा बदलावा ;
दना अनचाहेआ जोर जां रकावट लटर-मस्तानी:
बदली दिंदे न, इंदे सुआतमें गी, बे-स्हाबा ;
जि’यां भांडें दै अनुसार, षकलां बदलदा पानी।
मखीरी न जां मरचीले- (खरे नतीजें दे हित्तो),
‘वियोगी’ आखदा, लफ्ज़ें गी सोची-समझियै बरतो।