All Dogri Sonnets
खनकदे हास्सें दियां पीड़ां
एह् दिल ऐ चन्द्रमे आंह्गर बधी जन्दा, घटी जन्दा,
(जमान्ना जानदा ऐ भामें एह्दी एह् कमी-बेषी,)
जमान्ने गी पता हैन्नी जे एह्दा हाल ऐ मन्दा,
जां एह्दे लिषकदे मुहान्दरे दी पीड़ ऐ कैसी?
ते जि’यां दिक्खी-दिक्खी चन्द्रमे दा लिषकदा पास्सा,
समें गी ओदे न्हेरे दी दना बी झलक निं थ्होन्दी,
फ्ही बिलकुल उं’आं गै सुनियै एह् मेरा खनकदा हास्सा,
कुसा गी मेरे रोने दी दना बी भिनक निं पौन्दी
प जि’यां सांईसदानें खीर जाइयै चन्द्रमे उप्पर,
असें गी मांगमां लोई दे न्हेरे नै अगाह् कीता:-
मिरे नै अक्ख लाइयै तूं मिगी पनछानेआ ऐ पर,
मिरी कमजोरियें गी फाष दुनियां पर करी दित्ता।
ते जि’यां भाखे न चन्ना दे दाग सारी खलकत गी,
जमान्ना जानदा ऐ मेरी गरसाली दी हालत गी।