All Dogri Sonnets
बापसी
दुआऽ कीती में अपनी कोषषें गी छोड़ियै, इक दिन,
(अनैंत्त कषमकषें ते अमुक्क कावषें मूजब।)
षुरू च लेई जाएं, जिंदगी, जे मोड़ियै इक दिन, -?
में अपने माड़े फेह्लें गी सुधारी ओड़गा या-रब।
अल्ला बोल्लेआ, मन्जूर ऐ, बो षर्त ऐ इक्कै ;-
बदलना पौग तुक्की अपने सारे पिछले फेह्लें गी ;-
बुरे हे जां ओह् चंगे हे, बिजन भेतै, बिजन झक्कै –
बदलना पौग बदबुएं गी ते मादक फलेलें गी।“
उदी एह् षर्त सुनियै, ही बधी एह् पेषोपस मेरी, –
की जे याद मीं सपुर्दगी तेरी उठी आई।
कदें में बदली सकनां, बे-मसाल लगन ओह् तेरी?
नज़र दे सामनै, एह् सोचियै, न्हेरी उठी आई।
में फौरन आखेआ, ”अरदास मेरी मोड़ी दे अल्ला –
ते मिक्की मेरे मंदे हाल्ला उप्पर छोड़ी दे अल्ला।“