All Dogri Sonnets
धड़ल्ली ते सोह्गी लीह्
मुषक्कत मेरी नेईं बे-गरज, मेह्नत गरजी ऐ मेरी,
में चाह्न्नां, दुनियां आखै, ”कम्म करना धर्म ऐ एह्दा।“
ते कम्म दिक्खियै, गलान सारे, मरज़ी ऐ मेरी,
”सलीकेदार, चुने दा, टकोधा मर्म ऐ एह्दा
एह् ऐसा माह्नू ऐ जिसी कुसै चीज़ा दा डर हैन्नी,
चट्टानी इल्लतें गी गु’न्नियै एह् नर्म करदा ऐ।
इसी दखावे ते पैह्नावे दा फाका-फिकर हैन्नी,
एह् बरफीले दिलें दी गल्लें कन्नें गर्म करदा ऐ।
एह् काले-मस्स माज़ी दे अरोप म्हेसी दिंदा ऐ;
बिरोध-हीन रोषनी अता करदा ऐ हूनै गी।
तली पर जान अपनी रक्खियै एह् जीन जींदा ऐ,
ते रोषन माज़ी दिंदा ऐ भविक्खै दे भरूनै गी।“
में चाह्न्नां दुनियां आखै-लीह् धड़ल्ली जेह्ड़ी सोह्गी ऐ,
ओह् कोई होर हैन्नी सो, ”वियोगी“ ऐ, ”वियोगी“ ऐ।