All Dogri Sonnets
नेड़मां सरबंध
दिना दे घैंको-रौले च त्रोट आवै जिस बेल्लै,
बुआज अपने जज़्बें दी अगर उसलै सुनै कोई ;
बपारी ज़िन्दगी षा बेह्ल जां मास्सा थ्होऐ जेल्लै,
दुरेडे सुखनें दा संगीत सुनियै पस्सरै कोई ;
नमोषी दे खिनें दी चंडी दी, खौह्री सतह थल्लै ;
ओ कूले-कुंगले मास्सा गी जेकर लाडा नै तोस्सै ;
खमोषी दे नसीबा च दऊं सुर पौन जे पल्लै,
तां रोज़-मर्रा दे मसलें दे पलचें गी नेईं कोस्सै:-
दमाकी सीमा लाग्गै, भूं-भूं ऐ जेह्ड़ी लग्गी दी,
उसी ध्याना नै सुनने नै फ्ही खबरै भौर लब्भी जा,
तपाषू, तोसदी रूहा दे जां बे-ताब पोटें गी,
यका-यक अपनी बे-चैनी दा खीरी छोर लब्भी जा।
मना दी काह्ली नै इ’यां गै जेल्लै मन्द होना ऐ,
तां एह्दा क्हीकतें नै नेड़मां सरबंध होना ऐ।