All Dogri Sonnets
चलदा – फिरदा मुरदा
”मोआ, मरी जानेआ, खैह्ड़ा बी छोड़ खा नेईं मग्गा,
की इन्नां तंग करना लाया ऐ, मषटंडेआ मिक्की?“
तरारे बिच्च आइयै, माऊ नै द्रंडेआ मिक्की।
मरी जाने दा फतवा, चित्ता गी इन्ना बुरा लग्गा,
जे रोंदे होई, में सोचन लगा, जे में मरी जाह्गा,
तां मेरे साथी जागतें दै कन्नें आइयै कु’न खेढग?
में कोह्दे जम्मै अपने गुल्ली-डंडे गी धरी जाह्गा?
ते कु’न गलेलै गी ते कौड्डियें गी सांभियै रक्खग?
ओह् मेरे बाल-कालै दा बड़ा संजीदा मसला हा,
मरी जाने दी गल्ल सुनियै, ज़ार-ज़ार रोया में।
बो बालग होंदे गै जद हाल दिक्खेआ में दुनियां दा,
तां पौंदे-सट्ट गै इक चलदा-फिरदा मुरदा होआ में ;
जिदे इच रत्त बी, त्रान बी, लेकन ओह् रूह् हैन्नी।
जिदी बेजान करनियें दा ऐंत्त ते षुरू हैन्नी