All Dogri Sonnets
हाषिये
पला इच माह्नू दे हिरदे च मौज-मस्ती होन्दी ऐ,
पला इच पीड़ा कारण ओदा हुलिया टैट होई जन्दा ;
जे इक-पल तांह्ग ओदी उच्चड़े गासा नै छ्होंदी ऐ,
तां दूए पल गै ओह्दा जोष मलिया-मेट होई जन्दा।
मनुक्खी जिन्दगी च चुस्तियें ते सुस्तियें आह्ले,
निरन्तर सिलसले ते होड़ां म्हेषां लग्गे रौह्न्दे न ;-
कदें अत्त पस्तियें आह्ले, कदें खड़मस्तियें आह्ले,
मताबक हालता दै रूप पिच्छें-अग्गे रौह्न्दे न ;-
मना गी चाहिदा जे परखियै संजीदगी कन्ने।
प्रेती मामलें षा चित्ता गी सम्हालियै रक्खै ;
पचीदा गुंझलें गी खो’ल्लियै पचीदगी कन्ने,
ओ काह्ले चित्ता गी थोड़ा नचिल्ला ब्हालियै रक्खै।
दिला दे काकलै दा जिन्ना-जिन्ना हाषिया होन्दा,
कबासे करतबें गी थाह्र उन्ना-उन्ना गै थ्होन्दा।