All Dogri Sonnets
माज़ी दी लुगात
चेता इक्क चान-चक्क तेरा चित्ता च आया;
जखमी भाव एह्दै सामनै होने थमां जरके ;-
दिला नै दुबधा दे थ’म्मा दै कन्नै ढासना लाया ;
मना नै परतना लाए तां बीते साल्लें दे बरके:-
पीले कागदें पर खद्दोखाल, लीकरां खाके ;
ञ्यानी काह्लियें दे भुस्से-पीले होए दे धब्बे ;
भलोकड़ औंसियें च झकदे-झकदे चाएं दे झाके:-
मना गी लीके दे सफें चा साफ झांकदे लब्भे।
नमर्द गुस्से दे बे-मतलबे-जन पेदे थोब्बे,
ते दाग डुसकदी ते हुमहुमांदी गिरेआचारी दे;
भोले लड़कपन दी हीखियें दे सैंकड़ां खोभे;
कलेवर सींह्-जुआन हिरखा दी रोंदी लचारी दे।
बिजन हिज्जे पछाने, माज़ी दी लुगात चुक्कियै,
में अक्की-पक्की जन्नां, तेरा चेता तुप्पी-तुप्पियै।