All Dogri Sonnets
भांडें दी बुआज
सूरज निकलने आह्ला हा, ब्हा बी खुनक ही थोढ़ी:
रसोई, माता ही रातीं दे जूठे भांडे मांजै दी।
भांडे ठनकने दी बाज ही, बेह्ड़ै – मिरे धोड़ी, –
कुसै लज़ीज़ ते नादीदा ज़ायके आंह्गू पुज्जै दी।
में, कोल लेटे दे पिता गी तां सुआल एह् पाया,
”भांडे ठनकने दी बाज कैह्ली प्यारी लगदी ऐ?“
उनें मीं आखेआ, ”पागल निं बन“, ते पास परताया
ते बोल्ले, ”खाह्-मखाह्, एह् नींदरां खराब करदी ऐ ।“
में सुनियै परता उंदा फैसला-कुन, बोल्लेआ किष निं,
की जे धर्म ऐ साढ़ा, पिता दा आज्ञा-पालन।
मनो-मन, में पिता जी गी, मगर एह् क्हीकता दस्सी,
”रसोई च मंजोंदे भांडें दी-बापू, सुब्क ठन-ठन –
(जिसी तुस खप्प-खाना, आखै करदे ओ बड़ा भारी,)
मिगी पैह्लें दै आंह्गू लग्गै करदी ऐ बड़ी प्यारी।