All Dogri Sonnets
प्रसंग ते सत्तब
चकन्ना पाठक डूंह्गे लफ्ज़ें दा प्रसंग जिस चाल्ली,
तुपदा ऐ, फलौह्नी बुज्झने गित्तै, फलौह्नी च।
हिड़े दा लिंग अपने सत्तबा दी ठीक उस चाल्ली,
तपाष करदा ऐ परसिज्जली दी गर्म जोनी च।
प्रसंग लफ्ज़ें दा जदूं तक्क निं समझा च आवै,
फलौह्नी कोषषा दै बावजूद बुज्झन नेईं होंदी।
जिच्चर लिंग निं जोनी दी खीरी डूंह्गै च पुज्जै,
उदे षा अपने सत्तबा दी सार समझन निं होंदी।
बिजन प्रसंगै दे फलौह्नी दा, साढ़े दमागा च-
अति सादे जुआबा दा कोई ख्याल निं औंदा।
बिजन जोनी दे सम्पर्कै दै फ्ही लिंगा दे बित्ता च,
पवित्तर प्यारा दे नचोड़ा दा बुआल निं औंदा।
फलौह्नी, समझियै प्रसंग ऐ सखल्ली होई जंदी –
हिड़े दे लिंगा गी जोनी मुजूं तसल्ली होई जंदी।