All Dogri Sonnets
जान्नी दुषमन
भ्राओ-जिस्म ते मन जान्नी दुषमन न षुरू कोला:
कदें बी इन्दी आपूं-इच्चें इक्क-सार नेईं होई।
जे इक्क बलगदा तां दूआ होन्दा जाने गी तौला।
उमर इन्दे गै रगड़े च मेरी पूरी गेई होई।
बचार इल्लां बनियै मी अति न मारदे ठूंगे:-
जुआनी में गुजारी ही पढ़ाई च, कताबें च ;
ते हून जेल्लै मेरी वासना दे बोल न गूंगे,
षलैपे आइयै बे-फौन्दे मी छेड़न खुआ’बें च।
जुआन कुड़ियें उप्पर जेल्लै हून पौंदियां नज़रां,
मिरे अकारा च लावा तां बिसफोटी निकलदा ऐ।
प हून पूरियां केह् होनियां न मेरियां रमज़ां,
खंझाइयै मौका राही न्हक्क-जानी हत्थ मलदा ऐ।
जदूं गरमी ही जिस्मा च, कताबें मन हा लुट्टे दा,
ते हून मन करा करदा प देह् ऐ हारे-हुट्टे दा।