All Dogri Sonnets
हार
दिना दे खीरले खिन बल्लें-बल्लें डुब्बा करदे न ;
एह् मेरी जिन्दगी दे ध्याड़े दी संञा दा बेल्ला ऐ।
नषान न्हेरें दे धूड़-मधूड़े लब्भा करदे न ;
में बेहियै सोचा नां-एह् जिन्दड़ी कैसा झमेल्ला ऐ ?
मटोटर होई दी पीड़ें नै मेरी पसली-पसली ऐ,
तरीका मेरी टोरा दा ऐ भलेआं झक्के-झक्के दा ;
ते कसक सुरकदे छाल्लें दी केवल होन्दी असली ऐ,
खुषी मसान ऐ-! में सोची जन्नां अक्के-पक्के दा।
में भामें जिन्दगी दी बत्ता उप्पर चलदे-चलदे लै,
नषानदेहियें दे कम्मा च रत्ती चुक्क निं कीती।
दबा-सट्ट द्रौड़दे लै, चान-चक्क रुख बदलदे लै,
दमा च त्रोड़ निं आन्दी ते काह्ली उक्क निं कीती।
मगर एह् करदे बेल्ले बी मिरी रूहा च झाका ऐ,
मना च खौफ ऐ, सोचें च बे-पीरा ध्राका ऐ।