All Dogri Sonnets
बंजर ब’रे
साल बाह्ठ ईस्वी षा उन्नी सौ छिह्त्तर तक,
लक्खें हुमकदे सुर-ताल्लें मी कुआलेआ होना !!
ते अरबें सुरकदी सोचें बी कीती होनी ऐ दस्तक,
मेरी हस्ती दे भित्तें पर; – मिगी सम्हालेआ होना ?
मेरी रूहा दे कन्नें गी हे ऐसे झप्पे लग्गे दे ,
इनें बरीकियें गित्तै अऊं बिलकुल गै बोला हा ;
भराने उड्डरे दे हे मेरे मसरूफ मग्घे दे,
नेहा अनमुक्क मेरी जिन्दगी दा घैंकोरौला हा ;
करोड़ां झूरे मेरी आतमा च सुरकी आए न -,
”एह् मेरी कविता कूह्ल सुक्की ही कैह्ली षुरू होइयै ?
इनें चैह्दें ब’रें च किन्ने गीत में गुआए न ?“
ते अपनी जिम्मेदारियें षा हून सुरखरू होइयै, –
में हरदम सोचदा रौह्न्ना ते हरदम झूरदा रौह्न्ना ;
नमरद गुस्से नै भागें गी मुक्के गूरदा रौह्न्ना।