All Dogri Sonnets
नैहें दे नषान
पूरे पं’जियें साल्लें परैंत्त, में उसी मिलेआ,
कलेवर मत्थे दा बक्ता नै हा चरूना कीते दा ;
बग्गे कनपटी उप्पर, मलंग्ग साधवी हुलिया ;
दाढ़ी त्रटमटी: उमरै नै जादू-टूना कीते दा।
सिरा पर बाल बिरले ; झुरड़ियें दा जाल मुंहा पर,
आखो रेलवे-लाइने दा, हू-ब-हू होऐ नक्षा।
पर पूरे पं’जियें साल्लें परैंत्त उसगी दिखदे-सर’,
मेरा दिल लगा हा धड़कना, बे-काबू बे-त्हाषा।
संभोगी चेतें चींढू भोड़ियै, मी अगरसर कीता ;
मनै च मखमली, मनमौजें दा बज्झी गेआ तांता:
उसी कुआलेआ में, उ’न्न एह् परता मगर दित्ता,
”माफ करना जे हैन्नी सो में तुसें गी पनछांता !?“
बो मेरे मुड़दे गै, घंडी दै उप्पर बन्न-सब’न्ने,
नषान अपने नैंहें दे फटक्क, उ’न्नै पनछाने।