All Dogri Sonnets
उब्बलदी तिबा
बिधना माई, इक दिन लिखने च गलतान ही इन्नी,
उसी पता निं लग्गा, ओह्दै पिच्छें आई खड़ोता में।
अबो, एह् करदे बेल्लै घाबरी दी जान ही इन्नी,
जे ओह्दी लिखतें दे खाते चा इन्ना गै पढ़ोता में:-
”‘वियोगी’ अद्ध-द्हाटा पुज्जा तां, नमाना मन ओह्दा,
बड़ा दुआस ऐ, बे-आस ऐ, बे-हाल ऐ भलेआं;
अगिनती झुरड़ियें कन्नें भरोचा दा ऐ तन ओह्दा;
लुटाइयै, सेह्त ते दौलत होआ फंगताल ऐ भलेआं।“
पढ़ी सकदा हा लिखतां होर बी, पर इन्ना गै पढ़ियै,
मिरे षा रौह्न निं होआ ते बिधना गी गलाया में;
”नेईं बदलोंदियां लिखतां, ओ बिधना खाते च चढ़ियै।“
ते ओह्दे छंदे करियै, खाते च, इब्बी लखाया में,:-
”‘वियोगी’ दी तिबा तगड़ी ऐ, माला-माल ऐ हाल्ली,
इदे इच इक्क ठाठां मारदा बुआल ऐ हाल्ली।“